Κνωσός, το Μινωικό Παλάτι

Το ανάκτορο της Κνωσού

Το Μινωικό Παλάτι της Κνωσού βρίσκεται 5 χιλιόμετρα νοτιο-ανατολικά από το Ηράκλειο. Στην κοιλάδα του ποταμού Καίρατου, ο οποίος πηγάζει από τις Αρχάνες, διασχίζει την Κνωσό και εκβάλλει στον Κατσαμπά, το μινωικό λιμάνι της Κνωσού, ο ποταμός είχε τρεχούμενο νερό όλη τη διάρκεια του χρόνου στα Μινωικά Χρόνια και οι γύρω λόφοι καλύπτονταν από βελανιδιές και κυπαρίσσια, εκεί που σήμερα βλέπουμε ελιές και αμπέλια. Τα πεύκα μέσα στην Κνωσό φυτεύτηκαν από τον Έβανς. 9.000 χρόνια μετά την πρώτη κατοίκηση της Κνωσού είναι αρκετά δύσκολο να φανταστούμε το πραγματικό Μινωικό τοπίο.

Κνωσός, το πρώτο και το δεύτερο Ανάκτορο

Ο πρώτος οικισμός στην Κνωσό χρονολογείται γύρω στο 7.000π.Χ., στη Νεολιθική Εποχή. Η Κνωσός αποτέλεσε έδρα του μυθικού βασιλιά Μίνωα και το κυριότερο κέντρο εξουσίας στην Κρήτη. Η οικονομική, κοινωνική και πολιτική ανάπτυξη του οικισμού οδήγησε κατά τα τέλη της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. στην ανέγερση του μεγαλοπρεπούς ανακτόρου της Κνωσού που καταστράφηκε το 1.700 π.Χ. περίπου.
Ξανακτίστηκε για να καταστραφεί οριστικά πια από φωτιά το 1350 πΧ. Έκτοτε ο χώρος του ανακτόρου μετατράπηκε σε ιερό άλσος της Ρέας, αλλά δεν ξανακατοικείται.
Το ανάκτορο της Κνωσού αποτελεί το μνημειακό σύμβολο του μινωικού πολιτισμού λόγω της κατασκευής του, του αρχιτεκτονικού σχεδίου του, της χρήσης πολυτελών υλικών, του εντυπωσιακού μεγέθους του και των προηγμένων τεχνικών δόμησής του.

Μίνως Καλοκαιρινός, η πρώτη ανασκαφή στην Κνωσό

Η πρώτη ανασκαφή μεγάλης έκτασης έλαβε χώρα το 1878 ενώ η Κρήτη βρισκόταν ακόμη υπό τουρκική κατοχή από τον εύπορο φιλότεχνο Ηρακλειώτη Μίνω Καλοκαιρινό. Ο Μίνως Καλοκαιρινός ανέσκαψε τμήμα των δυτικών αποθηκών και έφερε στο φως πολλούς μεγάλους πίθους.

Κνωσός, η ανασκαφή του Αρθουρ Εβανς

Το Μάρτιο του 1900 ο sir Arthur Evans ανασκάπτει όχι μόνο το ανάκτορο αλλά και την ευρύτερη περιοχή της Κνωσού. Το συγκρότημα του ανακτόρου ανασκάφηκε σε 5 χρόνια, χρόνος που θεωρείται ελάχιστος με τις σημερινές μεθόδους και τεχνικές.
Ο Εβανς προχώρησε στην αναστήλωση του ανακτόρου χρησιμοποιώντας τσιμέντο, τεχνική που κατακρίνεται σήμερα σαν αυθαίρετη και επιβαρυντική για το μινωικό οικοδόμημα. Οι ανασκαφές συνεχίζονται μέχρι και σήμερα.